Sieć obszarów chronionych NATURA 2000
Natura 2000 to określenie spójnej sieci ekologicznej utworzonej przez poszczególne obszary ochrony przyrody. Wyznacza się je zgodnie z jednolitymi, naukowymi oraz merytorycznymi kryteriami (wynikającymi z Dyrektywy Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z 1992 r. o ochronie siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory w Europie). Sieć ta wdrażana jest we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Opracowanie koncepcji Sieci Natura 2000 w Polsce i jej wyznaczanie rozpoczęło się, zanim nasz kraj znalazł się w gronie państw członkowskich UE.
Celem wyznaczania Sieci Natura 2000 jest ochrona poszczególnych gatunków ptaków, roślin i zwierząt oraz określonych typów siedlisk przyrodniczych. Jest to realizowane poprzez system, który zawiera w sobie dwa odrębne rodzaje obszarów: „siedliskowe” oraz „ptasie”. Zasady panujące na tych obszarach łączą w sobie podstawy ochrony przyrody z państw członkowskich, często też nakładają się na dotychczas stosowane formy, sposoby i metody – lecz nie zastępują ich, gdyż Sieć Natura 2000 ma własne odmienne cele i funkcje.
NATURA 2000 w Karkonoszach - PLC020001 Karkonosze
Karkonosze zostały uznane za obszar Natura 2000, ponieważ obejmują bardzo ważne tereny dla zachowania zagrożonych lub bardzo rzadkich gatunków roślin, zwierząt i charakterystycznych siedlisk przyrodniczych mających znaczenie dla ochrony środowiska i bioróżnorodności Europy. Powierzchnia obszaru Natura 2000 PLC020001 Karkonosze wynosi 18660,74 ha.
Gatunki objęte art. 4 Dyrektywy 2009/147/WE stwierdzane na obszarze Karkonoszy:
Kod Gatunek
A030 Bocian czarny Ciconia nigra
A072 Trzmielojad Pernis apivorus
A075 Bielik Haliaeetus albicilla
A103 Sokół wędrowny Falco peregrinus
A104 Jarząbek Bonasa bonasia
A122 Derkacz Crex crex
A139 Mornel Charadrius morinellus
A215 Puchacz Bubo bubo
A217 Sóweczka Glaucidium passerinum
A223 Włochatka Aegolius funereus
A234 Dzięcioł zielonosiwy Picus canus
A236 Dzięcioł czarny Dryocopus martius
A246 Lerka Lullula arborea
A272 Podróżniczek Luscinia svecica
A320 Muchołówka mała Ficedula parva
A321 Muchołówka białoszyja Ficedula albicollis
A338 Gąsiorek Lanius collurio
A409 Cietrzew Tetrao tetrix
A261 Pliszka górska Motacilla cinerea
A264 Pluszcz Cinclus cinclus
A267 Płochacz halny Prunella collaris
A282 Drozd obrożny Turdus torquatus
A368 Czeczotka Carduelis flammea
Gatunki zwierząt wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG, których występowanie stwierdzono na obszarze Karkonoszy:
Kręgowce
1096 Minóg strumieniowy Lampetra planeri
1163 Głowacz białopłetwy Cottus gobio
1303 Podkowiec mał Rhinolophus hipposideros
1308 Mopek Barbastella barbastellus
1318 Nocek łydkowłosy Myotis dasycneme
1323 Nocek Bechsteina Myotis bechsteini
1324 Nocek duży Myotis myotis
1352 Wilk Canis lupus
1355 Wydra Lutra lutra
1361 Ryś Lynx lynx
Bezkręgowce
6177 Modraszek telejus Phengaris teleius
6179 Modraszek nausitous Phengaris nausithous
Siedliska przyrodnicze Natura 2000 z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej występujące na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego:
Wody słodkie i torfowiska
3110 Jeziora lobeliowe
-1 Jeziora lobeliowe
7110 Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe)
-2 Sudeckie torfowiska wysokie
7140 Torfowiska przejściowe i trzęsawiska
-2 Górskie torfowiska przejściowe i trzęsawiska
7150 Obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion
-1 Obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion albae
Murawy, łąki, ziołorośla, wrzosowiska, zarośla
4030 Suche wrzosowiska
4060 Wysokogórskie borówczyska bażynowe
-1 Wysokogórskie borówczyska bażynowe
4070 Zarośla kosodrzewiny
-2 Sudeckie zarośla kosodrzewiny
4080 Subalpejskie zarośla wierzbowe wierzby lapońskiej lub śląskiej
-1 Subalpejskie zarośla wierzby lapońskiej w Karkonoszach
6150 Wysokogórskie murawy acydofilne i bezwapienne wyleżyska śnieżne
-3 Wysokogórskie murawy acydofilne w Sudetach
-4 Wysokogórskie bezwapienne wyleżyska śnieżne
6230 Bogate florystycznie górskie i niżowe murawy bliźniczkowe
-3 Sudeckie murawy bliźniczkowe
6430 Ziołorośla górskie i ziołorośla nadrzeczne
-1 Ziołorośla subalpejskie i reglowe
-2 Górskie nadpotokowe ziołorośla lepiężnikowe
6510 Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie
-1 Łąka rajgrasowa
6520 Górskie łąki konietlicowe użytkowane
-1 Sudecka łąka konietlicowa
Ściany, piargi, rumowiska skalne
8110 Piargi i gołoborza krzemianowe
-3 Rumowiska skalne ze zmienką górską i porostami w Karkonoszach
8220 Ściany skalne i urwiska krzemianowe ze zbiorowiskami Androsacetalia vandellii
-2 Naskalne, światłolubne i termofilne zbiorowiska szczelinowe skał kwaśnych i obojętnych
-3 Mszysto-paprociowe zbiorowiska zacienionych skał kwaśnych i obojętnych
8230 Pionierskie murawy na skałach krzemianowych
-1 Pionierskie zbiorowiska skał krzemianowych pogórza i regla dolnego Sudetów
Lasy i bory
9110 Kwaśne buczyny
-2 Kwaśna buczyna górska
9170 Grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny
-1 Grąd środkowoeuropejski
91D0 Bory i lasy bagienne
-3 Górskie torfowiska wysokie z kosodrzewiną
-4 Podmokła i torfowiskowa świerczyna górska
91E0 Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe
-6 Nadrzeczna olszyna górska
9410 Górskie bory świerkowe
-1 Acydofilne bory górnoreglowe
Gatunki roślin z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej występujące w Karkonoszach:
Gatunki roślin
4113 Przytulia sudecka Galium sudeticum
2217 Gnidosz sudecki Pedicularis sudetica subsp. sudetica
4069 Dzwonek karkonoski Campanula bohemica
Gnidosz sudecki jest jednocześnie endemitem i reliktem glacjalnym. Rośnie w otoczeniu źródlisk oraz na torfowiskach przejściowych w piętrze subalpejskim (rejon Złotego Źródła, Kotła Łomniczki, Małego i Wielkiego Stawu) - preferuje siedliska o specyficznym mikroklimacie, odznaczającym się dużą wilgotnością i niższymi temperaturami niż na terenach przyległych. Jest półpasożytem - wodę z solami mineralnymi pobiera, wnikając w korzenie innych roślin.
Kolejnym karkonoskim endemitem, który znalazł się w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej,
jest dzwonek karkonoski. W Górach Olbrzymich występuje od piętra reglowego po subalpejskie, na różnych siedliskach: halach, w bliźniczyskach, traworoślach, zaroślach kosodrzewiny, a także w naskalnych murawach. Kwitnie w lipcu i sierpniu, wtedy też można go łatwo zaobserwować, m.in. na Hali Szrenickiej, Hali pod Łabskim Szczytem, w kotłach polodowcowych czy na Śnieżce. Występuje pojedynczo lub tworzy niewielkie populacje liczące od kilkudziesięciu do kilkuset osobników.
Przytulia sudecka jest endemitem Masywu Czeskiego. W Karkonoszach występuje w Śnieżnych Kotłach i w Kotle Małego Stawu. Jest gatunkiem pionierskim, jej siedliskiem są skalne półki i drobny żwirek ze skał bazaltowych lub granitowych. Tworzy gęste darnie o wysokości do 25 cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Natura 2000 to określenie spójnej sieci ekologicznej utworzonej przez poszczególne obszary ochrony przyrody. Wyznacza się je zgodnie z jednolitymi, naukowymi oraz merytorycznymi kryteriami (wynikającymi z Dyrektywy Rady Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej z 1992 r. o ochronie siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory w Europie). Sieć ta wdrażana jest we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Opracowanie koncepcji Sieci Natura 2000 w Polsce i jej wyznaczanie rozpoczęło się, zanim nasz kraj znalazł się w gronie państw członkowskich UE.
Celem wyznaczania Sieci Natura 2000 jest ochrona poszczególnych gatunków ptaków, roślin i zwierząt oraz określonych typów siedlisk przyrodniczych. Jest to realizowane poprzez system, który zawiera w sobie dwa odrębne rodzaje obszarów: „siedliskowe” oraz „ptasie”. Zasady panujące na tych obszarach łączą w sobie podstawy ochrony przyrody z państw członkowskich, często też nakładają się na dotychczas stosowane formy, sposoby i metody – lecz nie zastępują ich, gdyż Sieć Natura 2000 ma własne odmienne cele i funkcje.
NATURA 2000 w Karkonoszach - PLC020001 Karkonosze
Karkonosze zostały uznane za obszar Natura 2000, ponieważ obejmują bardzo ważne tereny dla zachowania zagrożonych lub bardzo rzadkich gatunków roślin, zwierząt i charakterystycznych siedlisk przyrodniczych mających znaczenie dla ochrony środowiska i bioróżnorodności Europy. Powierzchnia obszaru Natura 2000 PLC020001 Karkonosze wynosi 18660,74 ha.
Gatunki objęte art. 4 Dyrektywy 2009/147/WE stwierdzane na obszarze Karkonoszy:
Kod Gatunek
A030 Bocian czarny Ciconia nigra
A072 Trzmielojad Pernis apivorus
A075 Bielik Haliaeetus albicilla
A103 Sokół wędrowny Falco peregrinus
A104 Jarząbek Bonasa bonasia
A122 Derkacz Crex crex
A139 Mornel Charadrius morinellus
A215 Puchacz Bubo bubo
A217 Sóweczka Glaucidium passerinum
A223 Włochatka Aegolius funereus
A234 Dzięcioł zielonosiwy Picus canus
A236 Dzięcioł czarny Dryocopus martius
A246 Lerka Lullula arborea
A272 Podróżniczek Luscinia svecica
A320 Muchołówka mała Ficedula parva
A321 Muchołówka białoszyja Ficedula albicollis
A338 Gąsiorek Lanius collurio
A409 Cietrzew Tetrao tetrix
A261 Pliszka górska Motacilla cinerea
A264 Pluszcz Cinclus cinclus
A267 Płochacz halny Prunella collaris
A282 Drozd obrożny Turdus torquatus
A368 Czeczotka Carduelis flammea
Gatunki zwierząt wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG, których występowanie stwierdzono na obszarze Karkonoszy:
Kręgowce
1096 Minóg strumieniowy Lampetra planeri
1163 Głowacz białopłetwy Cottus gobio
1303 Podkowiec mał Rhinolophus hipposideros
1308 Mopek Barbastella barbastellus
1318 Nocek łydkowłosy Myotis dasycneme
1323 Nocek Bechsteina Myotis bechsteini
1324 Nocek duży Myotis myotis
1352 Wilk Canis lupus
1355 Wydra Lutra lutra
1361 Ryś Lynx lynx
Bezkręgowce
6177 Modraszek telejus Phengaris teleius
6179 Modraszek nausitous Phengaris nausithous
Siedliska przyrodnicze Natura 2000 z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej występujące na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego:
Wody słodkie i torfowiska
3110 Jeziora lobeliowe
-1 Jeziora lobeliowe
7110 Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe)
-2 Sudeckie torfowiska wysokie
7140 Torfowiska przejściowe i trzęsawiska
-2 Górskie torfowiska przejściowe i trzęsawiska
7150 Obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion
-1 Obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion albae
Murawy, łąki, ziołorośla, wrzosowiska, zarośla
4030 Suche wrzosowiska
4060 Wysokogórskie borówczyska bażynowe
-1 Wysokogórskie borówczyska bażynowe
4070 Zarośla kosodrzewiny
-2 Sudeckie zarośla kosodrzewiny
4080 Subalpejskie zarośla wierzbowe wierzby lapońskiej lub śląskiej
-1 Subalpejskie zarośla wierzby lapońskiej w Karkonoszach
6150 Wysokogórskie murawy acydofilne i bezwapienne wyleżyska śnieżne
-3 Wysokogórskie murawy acydofilne w Sudetach
-4 Wysokogórskie bezwapienne wyleżyska śnieżne
6230 Bogate florystycznie górskie i niżowe murawy bliźniczkowe
-3 Sudeckie murawy bliźniczkowe
6430 Ziołorośla górskie i ziołorośla nadrzeczne
-1 Ziołorośla subalpejskie i reglowe
-2 Górskie nadpotokowe ziołorośla lepiężnikowe
6510 Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie
-1 Łąka rajgrasowa
6520 Górskie łąki konietlicowe użytkowane
-1 Sudecka łąka konietlicowa
Ściany, piargi, rumowiska skalne
8110 Piargi i gołoborza krzemianowe
-3 Rumowiska skalne ze zmienką górską i porostami w Karkonoszach
8220 Ściany skalne i urwiska krzemianowe ze zbiorowiskami Androsacetalia vandellii
-2 Naskalne, światłolubne i termofilne zbiorowiska szczelinowe skał kwaśnych i obojętnych
-3 Mszysto-paprociowe zbiorowiska zacienionych skał kwaśnych i obojętnych
8230 Pionierskie murawy na skałach krzemianowych
-1 Pionierskie zbiorowiska skał krzemianowych pogórza i regla dolnego Sudetów
Lasy i bory
9110 Kwaśne buczyny
-2 Kwaśna buczyna górska
9170 Grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny
-1 Grąd środkowoeuropejski
91D0 Bory i lasy bagienne
-3 Górskie torfowiska wysokie z kosodrzewiną
-4 Podmokła i torfowiskowa świerczyna górska
91E0 Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe
-6 Nadrzeczna olszyna górska
9410 Górskie bory świerkowe
-1 Acydofilne bory górnoreglowe
Gatunki roślin z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej występujące w Karkonoszach:
Gatunki roślin
4113 Przytulia sudecka Galium sudeticum
2217 Gnidosz sudecki Pedicularis sudetica subsp. sudetica
4069 Dzwonek karkonoski Campanula bohemica
Gnidosz sudecki jest jednocześnie endemitem i reliktem glacjalnym. Rośnie w otoczeniu źródlisk oraz na torfowiskach przejściowych w piętrze subalpejskim (rejon Złotego Źródła, Kotła Łomniczki, Małego i Wielkiego Stawu) - preferuje siedliska o specyficznym mikroklimacie, odznaczającym się dużą wilgotnością i niższymi temperaturami niż na terenach przyległych. Jest półpasożytem - wodę z solami mineralnymi pobiera, wnikając w korzenie innych roślin.
Kolejnym karkonoskim endemitem, który znalazł się w Załączniku II Dyrektywy Siedliskowej,
jest dzwonek karkonoski. W Górach Olbrzymich występuje od piętra reglowego po subalpejskie, na różnych siedliskach: halach, w bliźniczyskach, traworoślach, zaroślach kosodrzewiny, a także w naskalnych murawach. Kwitnie w lipcu i sierpniu, wtedy też można go łatwo zaobserwować, m.in. na Hali Szrenickiej, Hali pod Łabskim Szczytem, w kotłach polodowcowych czy na Śnieżce. Występuje pojedynczo lub tworzy niewielkie populacje liczące od kilkudziesięciu do kilkuset osobników.
Przytulia sudecka jest endemitem Masywu Czeskiego. W Karkonoszach występuje w Śnieżnych Kotłach i w Kotle Małego Stawu. Jest gatunkiem pionierskim, jej siedliskiem są skalne półki i drobny żwirek ze skał bazaltowych lub granitowych. Tworzy gęste darnie o wysokości do 25 cm. Kwitnie od czerwca do sierpnia.